Γράφει η Ανέζα Κολόμβου…

elniplextubeΤο παιδί ζήτησε την άδεια να πει ένα ανέκδοτο. Κι η νηπιαγωγός (εγώ δηλαδή) του την έδωσε. Μέσα στο πνεύμα των ημερών και στον πυρετό της προετοιμασίας για το Πάσχα, ένα κοριτσάκι θέλησε, λίγες μέρες πριν κλείσουν τα σχολεία για το Πάσχα, να μοιραστεί με την κυρία της και τους συμμαθητές της ένα ανέκδοτο…Και γιατί όχι; Δεν είναι πραγματικά υπέροχο το να ζητούν τα παιδιά να μοιράζονται βιώματα, εικόνες, σκέψεις, εμπειρίες, συναισθήματα έτσι αβίαστα; Μήπως κι αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Το ανέκδοτο που το παιδί τιτλοφόρησε ως «ο παπάς και τα μπισκοτάκια» προκάλεσε το αστείρευτο γέλιο των παιδιών…Μετά από τόσα γέλια τι να πει κανείς; Οι καρδιές των παιδιών είναι τόσο αθώες!

ΥΓ: Προσέξτε την επανάληψη της τελευταίας ατάκας όταν ακούγονται τα αυθόρμητα γέλια των ακροατών. Είναι η ικανοποίηση της αποδοχής «αυτό που είπα, άρεσε».